امام مهدى، علیهالسلام، در بیان شهید آوینى: ما پیروان راه هزاران ساله انبیا هستیم و به عهد ازلى خویش با آفریدگار متعال لبیک گفتهایم و براى تحقق آن عصر موعود، عصر عدالت و حاکمیت احکام خدا، قیام کردهایم تا راه تاریخ را به سوى نور بگشائیم و اگر چشم دل باشد خواهد دید که این راه با بالهاى ملائکه فرش شده است. امروز بعد از یازده قرن که از تولد آخرین حجتخدا در کره زمین مىگذرد; نشانههاى صدق وعدههاى قرآن و احادیث ظهور بیشترى یافته است، عصر جاهلیت ثانى تاریکترین روزهاى خویش را نیز سپرى کرده و این خود نشانهاى دیگر است مگر نه اینکه فجر صادق هنگامى فرا مىرسد که شب کامل شده باشد؟ رایحه ظهور موعود، دل شیفتگان حق را بىتاب کرده و آنان را به صحنه حضور کشانده است. اما، مهدى جان! این قرن قرنى است که حق در کره زمین به حاکمیتخواهد رسید آینده در انتظار توست. در این سالهاى نخستین قرن پانزدهم هجرى قمرى پیشگویى حضرت نبى اکرم، صلىاللهعلیهوآله، به تحقق پیوست و قوم سلمان فارسى، ایرانیان، طلیعهدار نهضت آخرالزمانى اسلام، علم قیام انبیا را بر دوش گرفتند و وجودشان شمسى تازه شد که در خلاصه ظلمانى جاهلیت ثانى تولد یافت. در میان بیداردلان سراسر کره ارض هستند بسا دلدادگانى که این عهد تازه را دریافتهاند و به خیل منتظران موعود پیوستهاند. منتظران موعود اهل مبارزهاند و مىدانند خلوص عشق موحدین جز به ظهور کامل نفرت از مشرکین و منافقین میسر نخواهد شد اما از آن فراتر اهل ولایت و اطاعتند و انتظار مىکشند تا فرمان چه در رسد. بسیجى خود را در نسبت میان مبدا و معاد مىبیند و انتظار موعود و با این انتظار هویت تاریخى انسان را باز یافته است و خود را از روزمرگى و غفلت ملازم با آن رهانده. او آسایش تن را قربانى کمال روح کرده است و خود را نه در روز و ماه و سال و شهر و کوچه و خیابان که در فاصله میان مبدا و موعود تاریخ باز شناخته است.
اینک قسمتى از اسامى مبارک آن حضرت را که با الفاظ مختلفى در بسیارى از کتب مذهبى اهل ادیان و ملل مختلف جهان آمده است، از نظر خوانندگان گرامى مى گذرانیم. 1 ـ «صاحب» در صحف ابراهیم(علیه السلام); 2 ـ «قائم» در زبور سیزدهم; 3 ـ «قیدمو» در تورات به لغت ترکوم;
